|| Please don't say this is not symmetrical ||

Met zijn gebruikelijke zwarte broek, witte shirt, met daarover een zwarte jas met een colbert als een doodskop, liep Kid door de straten naar zijn school. Hij had in zijn zakken, aan allebei de kanten eentje, een revolver zitten, voor als er eventueel gevaar zou opdoemen. Alles moest perfect symmetrisch bij hem zijn. Zelfs zijn revolvers mochten beiden aan een kant, dan zou hij flippen.
Zijn goudkleurige ogen keken wantrouwig om zich heen, alsof er elk moment iets uit de bosjes zou kunnen vliegen en hem zou kunnen aanvallen.
Hij gebruikte zijn geweren niet zoals de meesten. Hij hield ze allebei ondersteboven, met of zijn ringvinger, of zijn pink bij de trekker, maar meestal zijn ringvinger. Om zijn vingers, aan beide kanten eentje, zaten ringen. Een perfecte, symmetrische vergelijking, vond hij het. Hij was ’s morgens trouwens terug naar huis moeten gaan omdat hij zijn schilderij te scheef had gehangen. Die moest recht hangen. Een perfecte, symmetrische kamer.
Helaas deden ze op straat helemaal niks aan symmetrischheid. Niks, helemaal niks. Overal zaten gaten in de stenen waar ze niet hoorden te zitten. Ook de auto’s waren niet op een perfecte lijn. Hij gromde. Het was gewoon smerig. Smerig, dat was het gewoon! Hij gromde opnieuw en keek toen rustig voor zich uit. Hij mocht niet in paniek raken. Niet zoals hij vorige keer deed. Iedereen zou hem raar aankijken.
Toen hij het schoolplein betrad, keek hij om zich heen. Zijn ogen werden groter en hij viel op zijn knieën, terwijl zijn mond openviel. Nee, nee, nee!
‘Smerig,’ fluisterde hij, toen hij zag dat een ruit gebroken was en de andere ruiten niet. Asymmetrisch!

|| ^^ ||