Let it rain, let it rain...#

Onderwerp: Let it rain, let it rain...# za aug 13, 2011 7:46 am

Riley keek om haar heen, ze stond nu op een gebouw. Ze was naar boven gegaan via trap, lijkt me logisch. Ze was hier pas aangekomen en wilde eigenlijk over de hele stad uitkijken. Tenminste... Naja nee gewoon kijken. Een zachte bries ging door haar haren en ze hield haar hoedje vast. Ze liet hem weer los toen het briesje voorbij was, ze zuchtte even. Veel mensen waren nu aan het feesten, het was tenslotte avond. De meeste mensen werden nu dronken, en gingen meisje zoal Riley pesten. Ze zuchtte even. 'De sukkels. Ze zouden het niet bij mij kunnen flikken. Tss!' Zei ze even op een botte stem. Ze pakte even een lokje die voor haar oog zat te irriteren en gooide hem naar achteren. Ze herinnerde zich dat haar hoedje op haar hoofd zat dus haar lokje viel gewoon weer voor haar oog. Ze zuchtte even en schoof het lokje achter haar oor. Ze keek weer even naar de meisje die mee een tent in gingen omdat een paar leuke jongens daar ook heen gingen, tenminste leuke jongens waren het niet. Soms hebben mensen echt slechte smaken, ze haalde haar armen over elkaar en bleef naar die meiden staren. Ze schudde haar hoofd. Dat deed Riley meestal ook altijd met een paar vriendinnen achter een stel onbekende jongens aan. En dan een beetje met haar kond schudden. Ze zuchtte even, en grinnikte zachtjes. Wat een sukkel was ze toen. Maar ze had geleerd van haar fouten, ze was een keer meegenomen door een stel jongens. Haar vriendinnen werden ook meegenomen, maar ze werden gescheiden van elkaar. Riley was ontsnapt ze weet niet hoe het was afgelopen met haar vriendinnen, ze was blij dat ze was ontsnapt.
Maar ze was gelukkig oom snel ontsnapt, ze wist wel wat die mensen deden, met meisjes zoals Riley. Ook al was ze nu zeventien en het was twee jaar geleden. Niet zo lang dus, ze zuchtte weer even. En ze liet haar armen weer hangen, ze waarschuwde mensen hier niet voor. Ach, ze komen ervan zelf wel achter. En het gebeurde niet bij ieder meisje, je moest gewoon ongeluk hebben, En trouwens later gaat Riley toch wel weer met haar billen schudden, en ze gaat vanzelf wel weer feesten en dan dronken worden. Misschien weer volgend jaar. Maar ja. Ze zuchtte even, en ze hoorde iemand achter haar de deur open doen. Ze zag een zwarte schim bij de deur staan. Ze keek de schim pissig aan, en draaide zich daarna weer om naar het uitzicht. Het was donker dus ze zou die gene sowieso niet heel goed zien, omdat de lichten hier nogal donker waren. Als je weet wat ze bedoelde. Ze draaide zich weer om naar de schim en zag dat die was verdwenen. Ze keek een beetje verbaasd om haar heen, en ze hoorde een stem bij hoor. Ze schrok ervan maar ze werd ook rood. Het was een mannenstem. Wie was dat?!

[&Izaya]

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# za aug 13, 2011 8:18 am

&The most I will do is throw shadows at you.

Izaya liep de trap op, omdat hij dan op het dak kon zitten. Hij keek graag neer op de wereld, alsof hij een God was of zo. Cool toch. Hoewel zijn gedachten niet anders waren dan dat van een normaal mens - of een normale ESPer, als je dat niet als mensen zag. De zijne zaten vol met Shizu-chan en Kida. Shizu-chan was zijn vorige vriendje - de enige waarmee hij wat serieus had gehad - van Degree. In het begin was het een nogal rare relatie, maar hoe langer die relatie had geduurd, hoe normaler het leek te worden. Of hij was er gewoon aan gewend, kon ook. Hij had hele kleine - bijna onzichtbare - littekens over zijn hele lichaam, omdat de geslachtsgemeenschap met Shizu-chan altijd nogal aan de ruige kant was. Maar daar hield hij juist van, dus oke. Elke keer als hij eraan dacht begon alles pijn te doen. Hij mistte hem. Hij mistte hem meer dan dat hij ooit iemand had gemist.
En Kida was dan juist het tegenovergestelde. Die durfde niks te zeggen, schaamde zich al rot als je z'n hand vastpakte.. Dat soort dingen. En elke keer als hij bij Kida thuis kwam gingen ze film kijken, begon hem eigenlijk op te vallen. En de jongen at heel weinig, maar daar bemoeide hij zich niet mee. Hij was zelf ook nogal aan de dunne kant, hoewel hij nog gezond was. Soort van. En de jongen had van die uitstekende botten. Tenminste, het voelde niet fijn. De jongen op bepaalde plekken aanraken was gewoon eng.
Hij opende de deur en zijn blik viel op een meisje, die met haar rug naar hem toe stond. Terwijl zij zich omdraaide liep hij de andere kant op en sprong op de stang, waarna hij er rustig op ging zitten en even van het gebouw af keek. Hij kwam zo vaak op zulke gebouwen, voor dat hele God-gevoel. Maar dat heb ik al verteld.
"Kom je hier voor het uitzicht?" vroeg hij rustig, aangezien hij toch wel nieuwsgierig was geworden naar het meisje. Ze leek er haast van op te schrikken, maar hij reageerde er niet echt op. Hij krabde even in zijn nek en keek van het gebouw af en daarna weer terug naar de brunette.

[WORDS] [378]
[COMMENT] [''Nope.♥]

©Kida from Nuclear. Don't use without permission.

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# za aug 13, 2011 8:40 am

"Kom je hier voor het uitzicht?" Vroeg een stem achter haar. Ze draaide zich zelf vlug om, en haar hoedje viel van haar hoofd. Ze keek hem even boos aan, en de jongen krabde achter zijn nek. Ze zuchtte even en knikte vervolgens naar hem. 'Ja... Me niet meer zo laten schrikken!' Zei ze even bot. Ze keek hem boos aan, en ze ging uitgeput op de grond zitten. Ze was eigenlijk heel moe, ze was hier helemaal naar toe gerend. Ze wist niet waarom. Zelf naar deze stad kwam ze met de taxi, en nu was ze even dakloos. Ze had genoeg geld voor een appartement maar voor ze een appartement ging kopen moest ze eerst werk zoeken. Stel: Je hebt een appartement maar je kan de huur niet betalen omdat je niet genoeg geld hebt en je kan geen werk zoeken? Ze zuchtte weer even. Ze keek even naar de jongen en ze leunde naar achteren op haar armen. Ze had haar handen op de grond gelegd en toen haar gewicht erop gelegd. Ze keek hem even pissig aan. Riley zat nu naast haar hoedje, ze had een rokje aan en een T-shirt. Natuurlijk. Op haar T-shirt stond een texstje, ze wist eigenlijk niet meer wat op haar T-shirt stond acht, wat maakte het uit. Ze glimlachte even en ze keek naar de grond, Riley veranderde snel van emoties. Ze keek weer even naar de jongen, hij had zwart haar met rode bordeaux kleur ogen. Best een bijzondere kleur ogen, zelf kende ze iemand niet met die kleur ogen. Tenminste ze kende die jongen ook niet maar vast ging ze nu wel wat meer over hem weten.
Ze pakte even haar hoedje op en ze legde het op haar schoot. Ze had geen zin om hem op te doen, en trouwens ze had hoofdpijn. Ze keek weer even naar de jongen, ze liet zich zelf op de grond vallen en ze keek even naar de man die precies boven haar was. Ze legde haar handen achter haar hoofd. Zodat ze niet met haar hoofd op die harde koude vloer lag, ze wist dat de grond een beetje vies was maar dat maakte Riley helemaal niet uit. Ze kon zo niet langer zitten ze wilde jongen goed zitten, ze ging weer overeind zitten en ze leunde weer op haar armen, 'Trouwens... Wat doe jij hier?' Ze keek hem even vragend aan. Riley vertelde niet snel haar naam, als een jongen zou zeggen. "Halo ik ben Mark." Zou ze zeggen. "Aangenaam"
Heel droogjes. De meeste mensen kijken haar dan heel vragend aan. Ze wist wel dat ze dan haar naam willen weten. Naja... Pech voor hun. Ze vertelde haar naam meestal alleen als het aardige mensen waren of iemand waar ze verliefd op was maar ja verliefd? Dat werd ze niet één, twee, drie... Nope, ze is nooit zo van de liefde geweest. Ach, wat balt het niet? 'Ohja vast ook van het uitzicht aan genieten niet?' Zei ze tegen de jongen. Toch wilde ze zijn naam wel weten. Ach, hij vertelde het vast wel snel.

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# za aug 13, 2011 8:56 am

&The most I will do is throw shadows at you.

"Ja... Me niet meer zo laten schrikken!" beval het meisje, maar beantwoordde daarmee ook zijn vraag. Izaya grijnsde heel even, maar liet die al snel van zijn mond vallen. Dat hij haar niet meer moest laten schrikken, haha.
"Ik kan niks beloven," merkte hij rustig op. Het meisje keek hem even boos aan en ging vervolgens op de grond zitten. Ze keek hem iets neutraler aan en leunde naar achteren, steunend op haar armen. Al werd haar blik alweer snel nogal pissig. Blijkbaar kon ze niet besluiten of ze boos was of niet, al gokte hij van wel. Raar meisje. Het meisje pakte haar hoed inmiddels ook weer op en legde die in haar schoot, wat misschien wel zo verstandig was. Op zo'n gebouw kon het nog wel eens hard waaien. Het meisje deed een hele ik-rol-over-de-grond actie en hij keek haar even met een o__o-hoofd aan. The hell. Ze was eng.
"Trouwens, wat doe jij hier?" vroeg het meisje vervolgens. Toen hij wou antwoorden opende ze haar mond alweer, blijkbaar was ze nog niet helemaal uitgepraat. Tssk. "Oh ja.. vast ook van het uitzicht aan genieten, niet?" Ze gaf het antwoord op haar eigen vraag. Zo liet ze weinig aan zijn gedachten over. Misschien wou hij wel gaan uitleggen dat hij stiekem een groen marsmannetje was van de planeet Jupluto en dat hij natuurlijk in vrede kwam en haar niet zou vernietigen, bliep bliep. Maar ja, dat kon nu al niet meer.
"Inderdaad.. Ik kom hier graag." zei hij toen en ging even met een hand door zijn haar, waarna hij haar even aankeek maar daarna weer van het gebouw af keek. Toch liet hij zijn blik alweer snel terug vallen op haar, aangezien het anders onbeleefd was. Niet dat hij zich heel veel aantrok daarvan, maar kom op. Eerste indruk, misschien wel zo belangrijk. Bovendien praatte iedereen over elkaar. Hij kon het weten, hij werd betaald - en nog wel gek veel - om over anderen te praten. Juist cool. Dan kon je heel de dag door gewoon lullen over anderen en wat je van hun dacht - of dacht van wat ze deden - en niemand keek ervan op en niemand zei hallo, dat is wel mijn beste vriendin hoor! of wat dan ook.

[WORDS] [375]
[COMMENT] [''Nope.♥]

©Kida from Nuclear. Don't use without permission.

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# za aug 13, 2011 9:28 am

Ze keek hem even aan en ze zuchtte weer. Ze stond even op, en deed haar hoedje op haar hoofd. Ze keek even om haar heen ze wilde even haar tas, ze had zin in kauwgom en er lag een pakje in haar tas, Het was facking donker hoe kon ze nou zien waar haar tas was, ze keek even weer naar de jongen. Ze zuchtte even. Misschien had hij hem gezien, ze moest eerst nog even de trap op want hij lag boven ach, ze ging het maar niet vragen aan die jongen, stond nogal stom. Ze weer even achter haar, en ze liep stap voor stap de trap op en ze keek even naar de jongen niet heel aardig om gewoon wegtelopen. Ach, boeide niet meer ze deed het toch al dus ze kon wel terug lopen en dan vragen of hij een kauwgompje wou en dan gewoon weer weglopen, nogaal zinloos. Weer een stevig briesje ging door haar haren en haar hoedje vloog af. Ze keek even schokkend naar het hoedje dat weg vloog. Ze rende er achter aan en sprong naar het hoedje hem te pakken. Ze stond bijna op het puntje van het gebouw.
'Poeh...!' Zei ze opgelucht. Gelukkig had ze hem nog, we waren best hoog dus je weet nooit waar het hoedje heen worden meegenomen door de wind. Ze keek weer even naar de jongen. Ze liep weer te trap op nu wat sneller, ze keek even om haar heen. En zag een zwarte schim, het leek op haar tas. Ze liep er op af en pakte de schim vast, het was haar tas! Ze deed de rits open en graaide in haar tas naar een plastic pakje, Ze voelde iets langs haar vinger gaan, en het maakte een snee in haar vinger, Het deed geen pijn, ze pakte het plastic pakje uit haar tas. Ze drukte er een kauwgomtje uit en ze sprong op de stang, ze zakte even door haar benen en ze ging zitten op de stang. Ze deed het kauwgompje in haar mond en ze begon er op te kauwen met haar mond dicht. 'Oh! Waar zijn mijn manieren?' Zei ze als grapje. Ze sprong van de stang af en liep op de jongen af, ze drukte er een kauwgompje uit. Ze pakte zijn hand en lege het kauwgompje op zijn hand. 'Als je wilt neem het, als je het niet wilt gooi je het weg.'
Zei ze droogjes en ze draaide zich om. Ze keek hem even aan, de jongen zijn mond ging open en ze bleef hem aanstaren. "Ik kan niks beloven," Ze keek hem even schokkend aan. Oh... Hij had het over he schrikken. Ze zuchtte even en keek hem aan. 'Hm, doet dat dan toch maar,' zei ze op een droge manier, Ze keek hem arrogant aan. "Inderdaad.. Ik kom hier graag." Ze keek hem even aan, Riley kwam ook graag op plekken zoals dit. Het liefst alleen, maar het was altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten vooral als het sukkels zijn. Maar deze jongen was dat dus duidelijk niet, jammer. Ze had wel zin in een beetje lol, maar deze jongen kon eerder lol maken met Riley in plaats zij met haar ach, wat maakte het eigenlijk uit? Ze kauwde weer verder op haar kauwgompje, met haar mond dicht natuurlijk...

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# zo aug 14, 2011 12:01 am

&The most I will do is throw shadows at you.

Het meisje stond op en deed haar hoed weer op haar hoofd, waarna ze naar de trap liet en die beklom. Dat klonk ook raar. Trap-beklimmen. Interessant. Hoe dan ook, ze verdween uit zich en hij draaide zich weer om.
"Oh, waar zijn mijn manieren?" klonk er achter hem, waarna ze naar beneden sprong en een kauwgompje uit het pakje duwde. Hij staarde er even naar, waarna ze zijn hand pakte, die naar zich toe trok, er een kauwgompje in legde en weer los liet. Interessant. "Als je het wilt; neem het. Als je het niet wilt, gooi je 't weg." zei ze droogjes en draaide zich om. Ze was een vreemd meisje, maar dat was het leukste soort om te observeren. Vreemde mensen waren zo heerlijk onvoorspelbaar.
"Dank." zei hij droogjes en sloeg het ding achterover, zijn mond in. "En ik maar denken dat je niet het beleefdste meisje ter wereld was.." Een kleine grijns verscheen rond zijn mond. Het begon met randomly weg lopen en vervolgens bood ze hem een kauwgompje aan. Al was het niet echt aanbieden, het was in de hand proppen en maar zien wat 'ie ermee deed. Maar dat was ook wel oke, scheelde weer een gesprek.
"Woon je hier in de buurt? In 't westen, bedoel ik." vroeg hij. Hijzelf woonde in een flat in de buurt van deze plek, in het westen. Het westen was een vrij populaire plek om te wonen, vooral voor jongere mensen die nog niet zo gek veel geld hadden. Het westen had namelijk het uitgaanscentrum - waar ze nu dus boven zaten - en de Game Arcade, die ook wel populair was onder sommige. Misschien dat die er soms zelfs iets te vaak waren, de nerds. Over Lapis Lake en de Buitenwijken begon hij maar niet, want dat was niet super populair specifiek onder de jongeren. Of de elementary school, haha.

[WORDS] [311]
[COMMENT] [''Nope.♥]

©Kida from Nuclear. Don't use without permission.

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# di aug 16, 2011 11:25 pm

"Dank." Zei de jongen op een droge toon. Ze keek hem even aan, en hij gooide het kauwgompje achterover zo in zijn mond. Ze keek hem even aan, en ze bleef op haar kauwgompje kauwen. Ze zuchtte even, en ze keek weer naar beneden. 'Alsje.' Zei ze droogjes. Riley keek even om haar heen, ze wist niet eens hoe laat het was. Wat boeide het eigenlijk? Ze woonde toch niet meer thuis en ze hoefde niet optijd thuis te zijn of zo. "En ik maar denken dat je niet het beleefdste meisje ter wereld was.."
Een klein grijsje verscheen op de jongen zijn mond. En ze grijnsde vals naar de jongen. 'Ach...' Zei ze heel nep nadenkend. Ze wist niet echt wat ze moest zeggen en dit was ook geen aardigen opmerking ofzo. 'Tss' Zei ze even, geiriteerd. Haar verandering van emotie was vast verwarrend, maar dit deed ze altijd, bij iedereen. Misschien... Neh. Ze legde haar wijsvinger op haar kin. Ze keek weer even naar de jongen en ze grijnsde weer zo'n rare verandering van emotie. Ach... Zo was ze altijd dus... Als je vrienden wilt worden.
"Deal er dan maar mee." Zei ze in haar hoofd.
"Woon je hier in de buurt? In 't westen, bedoel ik." Vroeg de jongen aan Riley. Ze keek hem met een schokkend gezicht aan. Ze keek even naar beneden en ze keek even naar haar vingers. Die om elkaar heen draaide, de twee wijsvingers. Ze was nerveus... Wat moest ze nou zeggen? Ze spaart nog voor een huis, en op dit moment slaapt ze alleen bij haar vriendin, dus echt wonen is het niet. Ze bleef kijken naar haar vingers en haar wangen werden langzaam rood. 'Uh... Uh... Ja!' Zei ze ineens. En ze keek de jongen even aan, dit was een hele anderen kant van Riley. Ze keek hem even met een twijfeld lachje aan. 'Ja... Uh.. Ja...' Ze pakte snel de sleutel uit haar tas waarmee ze het huis van haar vriendin in kan. 'Zie je!' Zei ze, ze keek hem even aan. Ze was nog steeds rood.

- Inspiratieloos Razz

Onderwerp: Re: Let it rain, let it rain...# do aug 18, 2011 12:11 am

&The most I will do is throw shadows at you.

Het meisje maakte een tss geluidje waarna Izaya zachtjes grinnikte. Hij begreep haar niet helemaal, maar dat kwam vanzelf. Dat had hij meestal. Alleen veranderde ze zo snel van emoties dat het nogal moeilijk te volgen was, maar whatever. Hij was goed in dat soort dingen, dus hij volgde het vanzelf wel. Ze keek hem even geïrriteerd aan, maar hij negeerde het verder.
Na zijn vraag gehoord te hebben keek ze nogal zwaar geshockeerd aan, alsof hij haar zojuist had verteld dat hij onder haar rokje wou kijken of zo. Rare meid, haha. Ze kleurde vanzelf rood, maar die reactie begreep hij niet. Had ze geen huis? Opeens begon het allemaal ergens op te slaan. Misschien was ze gewoon een zwerver, of zo.
"Eh.. eh.." stamelde ze en hij keek haar echt aan van 'ja, ga verder?' aangezien hij nogal nieuwsgierig was naar het antwoord. Hij ging ervan uit dat ze een zwerver was. Of ze had iemands huis gejat. Hmmn. "Ja!" riep ze opeens, alsof ze er zo lang over na had moeten denken. Hmmn, oké. Ook goed, of zo.
"Ja.. eh.. ja.." stotterde ze vervolgens en hij keek haar even met een opgetrokken wenkbrauw aan. Ze zocht uitgebreid door haar tas en Izaya keek er nog altijd met één opgetrokken wenkbrauw naar. Interessante tactiek. Ze haalde er een metalen sleuteltje uit. Hij staarde er even facking droog naar en knikte vervolgens.
"Zie je?" vroeg ze daarna vol trots. Nou ja, eigenlijk was het niet echt heel trots. 'T was zelfs nogal haastig en zenuwachtig.
"Ik zie[b]." zei hij droogjes en knipperde. The hell. Waar was hij een gesprek mee begonnen? Misschien dat hij beter met d'r kon spelen. D'r gedachtegang irriteren. Inspecteren, zelfs.
"[b]Gestolen, zeker?" vroeg hij vervolgens met een kleine grijns. "Ben je tenminste geen zwerver meer. Weet je ook waar het huis staat en zo?"

[WORDS] [322]
[COMMENT] [''Nope.♥]

» ~ Rain ~