Finally alone..

Onderwerp: Finally alone.. zo aug 07, 2011 7:06 am

Doodse stilte, tot er opeens een stuk metaal rammelde en er een plaat naar beneden viel, vlak bij een jongen. Hij keek verschrikt op en liep toen maar snel door. Hij ging ergens tegen een muurtje aanzitten en trok zijn benen op. Sinds zijn ouders overleden waren had hij niet veel meer van zijn familie gehoord.
Misschien was het beter zo. Hij vond het niet fijn als hij aangekeken werd door iedereen. In de shaduwen voelde hij zich fijner, veiliger. Hij had nooit echt op de voorgrond gestaan, en als het gebeurde dook hij zo snel mogelijk ineen van angst. Hij wriemelde wat met de tas die hij bij zich had. Hij haalde zijn katapult eruit en maakte die om zijn arm. Het ding was van zijn vader geweest, hij ging er vroeger met zíjn vader mee op jacht. Samen met een Akita Inu die bij hen in de familie getraind werden om te jagen. Kyou zuchtte, het was niet fijn om terug te denken. Zeker als hij zich bedacht wat er de laatste tijd allemaal gebeurd was. Hij was zijn ouders kwijt geraakt, om ze later dood terug te vinden. Ergens. Zijn zusjes waren in een weeshuis gestopt, hij was weggerend.
Kyou's hand verdween in zijn tas, waar hij kleine bolletjes uithaalde. Hij legde ze tegen het elestiek aan, trok aan en schoot ze tegen het raampje van een klein vliegtuigje aan. Daar kwam eerst een barst in. Een grijs verscheen rond Kyou's gezicht. Toen hij nog een bolletje tegen het raam aanschoot spatte deze uit elkaar. Het bekende geluid van glas gerinkel klonk terwijl de stukjes de cabine invielen. Hij lachtte en stopte de rest van de bolletje terug in zijn tas. Hij vond het wel weer leuk geweest voor vandaag.

[Iedereen welkom]

Onderwerp: Re: Finally alone.. zo aug 07, 2011 8:43 am

Nala rende vrolijk naar beneden en half gapend kwam Darell ook naar beneden, achter haar aan. Ze huppelde een beetje rond en uiteindelijk verdween ze de keuken in, waar hij dus maar droogjes achteraan slofte. Het meisje pakte melk en cornflakes waarna ze het verkeerd om inschonk. Er klonk droogjes 'oh' toen ze de melk in het bordje zag, maar ze gooide er uiteindelijk toch gewoon cornflakes bij. Droog kind dat het was. Hij gaapte een keer en bleef daar staan, tot het meisje zich naar de tafel wendde en zich daar al half etend neerzette. Hij deed bijna precies hetzelfde als zij, alleen dan in de goede volgorde. Hij plofte naast haar neer en begon aan zijn cornflakes. Er werd hem uitgebreid verteld over haar droom over dinosauriërs met haar en die rood gekleurd waren.

"Hallo!" zwaaide Nala vrolijk naar iemand terwijl ze op weg waren naar een vriendin haar huis. Darell moest haar brengen en ze moest en zou lopen. Ze riep nog altijd vrolijk tegen iedereen 'hallo, ik ben Nala, net als de leeuwenkoning' en ging verder nergens meer op in. Hij liep er droogjes maar nog altijd glimlachend achteraan, terwijl ze naar de Airport gingen. Het was standaard voor hun om langs de Airport naar het huis van Dana te gaan, dus vandaar dat ze zo gingen. Het was gewoon sneller. Nala's blik viel op een groenharige jongen en ze rende er vrolijk op af. "Hallo! Ik ben Nala, net als de leeuwenkoning!" riep ze vrolijk en staarde even naar de jongen. "Je haar is groen," concludeerde ze toen, terwijl Darell even stil stond en op een afstandje keek. Hij vermoedde dat ze dadelijk wel weer wegrende, hij een keer droogjes zwaaide en ze weer weg gingen, op weg naar Dana's huis.